ประวัติ หลวงพ่อโอภาสี แห่งอาศรมบางมด

นับตั้งกองไฟที่จุดขึ้นที่วัดบวรนิเวศวิหาร เรื่อยมาจนก่อตั้งอาศรมบางมด ที่ต่อมาพัฒนาเป็นวัด ตั้งแต่ พ.ศ.2484 ไฟจากการเผาของเพื่อบูชาเพลิงเป็นพุทธบูชาที่วัดหลวงพ่อโอภาสี ไม่เคยดับสักวันเดียว ทุกๆ วันจะมีผู้คนที่มีความศรัทธาซื้อน้ำมันก๊าดไปถวายหลายร้อยลิตร โดยมีความเชื่อว่า “เปลวเพลิงจากไปจะช่วยกิเลสในใจตนให้เบาบางลงบ้าง”

หลวงพ่อโอภาสี คือ เถราจารย์ ที่ก่อตั้งอาศรมบางมดขึ้น เพื่อเป็นสถานที่วิเวกและปฏิบัติในวิถีของท่าน ซึ่งมองในลักษณะนั้น คือการ เจริญเตโชกสิณ
หลวงพ่อโอภาสี เป็นเกจิอาจารย์ ที่มีเรื่องราวและตำนานปาฏิหาริย์มากมาย ที่เป็นเรื่องเล่าขานไม่รู้จบ และมีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่เคารพศรัทธา

หลวงพ่อโอภาสี เดิมชื่อ ชวน มะลิพันธ์ ถือกำเนิดที่ บ้านตรอกไฟฟ้า อ.ปากพนัง จ.นครศรีธรรมราช ได้เล่าเรียนอักขระสมัยในสำนักวัดใต้ นครศรีธรรมราช แต่เนื่องจากวัดใต้ไม่มีสำนักเรียนในในสำนักวัดโพธิ์ สามเณรชวนจึงได้ถือกำเนิด ณ พัทธสีมาวัดโพธิ์นี้เอง ในสำนักเรียนพระปริยัติในวัดโพธิ์สามเณรชวนเล่าเรียนปริยัติด้วยความขยันขัน แข็ง และฉลาดเฉลียวเป็นที่พอใจของเจ้าสำนักบาลีเป็นอย่างยิ่ง ถึงกับออกปากว่าสิ้นประโยคนักธรรมในวัดแล้วจะส่งมาเรียนในกรุงเทพฯ ให้ถึงที่สุด สามเณรชวนได้รับการนำมาถวายตัวเป็นศิษย์ในองค์สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญานวงศ์ซึ่งได้รับไว้ในพระอุปการะ และทรงทำการอุปสมบทให้เป็นภิกษุในพัทธสีมาวัดบวร

โดยทรงนั่งเป็นพระอุปัชฌาย์ พระภิกษุชวนเล่าเรียนพระปริยัติจนสอบได้เปรียญ 7 ประโยค เข้ารับพระราชทานพัดจากพระหัตถ์ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเรียกกันติดปากคนทั่วไปว่า มหาชวนเปรียญเอก หลังจากได้พบกับหลวงพ่อกบแล้ว พระมหาชวนก็เก็บตัวนั่งวิปัสสนาตลอดวัน ออกบิณฑบาต และฉันเช้าเพียงครั้งเดียว จะเปิดกุฏิก็ตอนบ่าย เปิดมาก็เอาสิ่งของต่างๆ มาเผา ตอนแรกก็น้อยๆ ก่อน คนจีนแถวบางลำพูเห็นเข้าก็เรียกท่านว่า “เซียน” จึงพากันมาถวายของให้เผาเป็นการใหญ่