หลวงปู่กาหลง เดิมท่านเป็นชาวคลอง 7 ปทุมธานี เกิดเมื่อวันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2461 มีพี่น้องทั้งหมด 4 คน ท่านเป็นบุตรคนโต
ตอนท่านจะถือกำเนิดมีเรื่องอัศจรรย์เกิดขึ้น โดยมีชายคนหนึ่งชื่อ”ลุงบาง”อาชีพหาปลามีอยู่คืนหนึ่งขณะที่ลุงบางออกหาปลาได้เห็นดวงไฟประหลาดลอยมายังหน้าบ้านของหลวงปู่ จึงตามดวงไฟดังกล่าวเพื่อ จะดูให้รู้ว่าคือดวงไฟอะไร พอตามไปแกก็เห็น พระฤาษี ตนหนึ่งจูงเด็กน้อยเข้าไปในบ้านของหลวงปู่ฯ เมื่อลุงบางเห็นดังนั้น จึงยกมือขึ้นไหว้ด้วย ความศรัทธา แล้วตั้งจิตอธิษฐาน ว่าหากสิ่งที่เห็นเป็นเรื่องจริงเด็กที่เกิดในบ้านต้องเป็นเด็กชาย และหากเป็นจริง ก็จะเลิกอาชีพหาปลาหันมาเข้าวัดฟังธรรมไม่นานโยม แม่ของหลวงปู่ฯ ก็คลอด ลูกออกมาเป็นเด็กชาย และให้ชื่อว่า “กาหลง” ส่วนลุงบางเมื่อพบว่าสิ่งที่ตนเห็นเป็นจริงก็เลิกหาปลาตั้งแต่นั้น เป็นต้นมาและปิดเรื่องที่เห็นในคืนนั้นเอา ไว้มิได้บอกใคร หลวงปู่กาหลงอุปสมบท เมื่ออายุได้ ๒๐ ปีที่วัดนาบุญคลอง เจ็ด จ.ปทุมธานีใน วันที่หลวงปู่ฯอุปสมบท ลุงบางได้เล่าเหตุการที่ได้เห็นมาเมื่อ ๒๐ ปีที่แล้วให้พระอุปัชฌาย์ฟังและขอถวายตัวเป็นโยมอุปัฐากตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา

หลวงปู่กาหลงเขี้ยวแก้ว พระเถราจารย์ผู้มี ฤทธิ์อำนาจ วาจาประกาศิต ด้วยเขี้ยวแก้วกลางเพดานปาก พระเถราจารย์ที่มีบุญ อำนาจวาสนาอาคมแก่กล้า ความเข้มขลัง ศักดิ์สิทธิ์ พระผู้มีวัตรปฏิบัติเคร่งครัด 1 ปี สรงน้ำ 1 ครั้ง ลป.กาหลง ท่านเล่าว่าเคยสิ้นลม หายใจ มรณภาพมาแล้วครั้งหนึ่ง โดยท้าววิษณุกรรมมารับ แต่โบสถ์วัดเขาแหลมหลังที่ 9 ยังสร้างไม่เสร็จจึงต่ออายุขัยให้” ของๆฉัน ฉันตั้งใจทำมากับมือต่อไปจะมีค่ายิ่งกว่าทองคำจะหายากยิ่งกว่าเพชร ถ้าฉันไม่แน่จริงคงสร้างโบสถ์ได้ไม่ถึง 8 หลัง หรอก”

หลวงปู่กาหลง เตชวัณโณ (หลวงปู่กาหลง เขี้ยวแก้ว)

“ฉันทำเครื่องรางของขลังมาตั้งแต่ปี 2485 แต่ไม่เคยประกาศให้ใครรู้มีแต่บอกต่อกัน ถ้าไม่แน่จริงฉันคงสร้างโบสถ์ได้ไม่ถึง 8 หลังหรอก ขณะนี้กำลังสร้างหลังที่ 9 “วัตถุมงคลทุกอย่างที่ฉันสร้างจะไม่มีวัดเสื่อม” ส่วนหนึ่งในคำพูดของเกจิอาจารย์หนึ่งในมหาพิธี 25 พุทธศตวรรษปี 2500 “เขี้ยวแก้ว “ นับว่าเป็นของกายสิทธิ์ที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติเฉพาะผู้มีบุญวาสนาบารมีสูงเท่านั้นและยังสามารถงอกสูงขึ้นและหดเข้าไปได้ด้วยแรงอธิษฐานของท่าน ซึ่งเขี้ยวแก้วนี้มีมาแต่เกิด เมื่อครั้งยังเด็กที่ปลายเขี้ยว มีลักษณะคล้ายรูปองค์ พระนั่งสมาธิแต่เมื่อ ท่านคิดว่าเป็นถึงรูปองค์พระไม่เหมาะสมที่จะอยู่ในปากเพราะต้องใช้ ฟันบดเคี้ยวอาหาร จึงตั้งจิตอธิษฐานให้หลุดหายไปคงเหลือแต่ ่เขี้ยวแก้วเสมือนหนุมานทหารเอกพระรามที่พระอิศวรได้ประทานกุณฑลขนเพชรเขี้ยวแก้วให้เป็นของวิเศษกายสิทธิ์เพื่อต่อสู้กับศัตรู หลวงปู่กาหลงได้มีโอกาสศึกษาวิชาอาคมปฏิบัติพระกัมมัฎฐานกับครูบาอาจารย์หลายท่าน เช่น หลวงพ่อเนียม วัดนาบุญ ปทุมธานี, หลวงปู่ช้าง วัดเขียนเขต ปทุมธานี, หลวงปู่ด๊วด วัดกลางคลอง 4 ปทุมธานี, หลวงปู่ทา วัดพะเนียงแตก นครปฐม, หลวงพ่อแข่ม วัดตาก้อง นครปฐม, หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก อยุธยา, หลวงพ่อทองศุข วัดโตนดหลวง เพชรบุรี, หลวงปู่จันทร์ วัดนางหนู ลพบุรี, เจ้าคุณพระอินทสมาจารย์(เงิน) วัดอินทรวิหาร กทม, เจ้าคุณพระราชมงคลมุนี (สนธิ์) วัดสุทัศน์ กทม. และศึกษา สายวิชาหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า นับว่าท่านเป็นเกจิอาจารย์รุ่นเก่าที่เก่งกาจมานานเคยเข้าร่วมพิธีปลุกเสก ครั้งยิ่งใหญ่ พิธี 25 พุทธศตวรรษ ณ.สนามหลวงและพระวิหารหลวง วัดสุทัศน์
ท่านเคยไปปลุกเสกตามวัดต่างๆหลายต่อหลายวัดมีอยู่ครั้งหนึ่งที่ไปปลุกเสกร่วมกับ ลป.โต๊ะ หลังเสร็จพิธีการ ลป.โต๊ะถึงกับกล่าวและชี้มาที่ ลป.กาหลง ให้ลพ.แช่มวัดนวลนรดิศและศิษย์ที่นั่งอยู่ฟังว่า “พระรูปนี้ชื่ออะไรอยู่วัดไหน ทำไมพลังอำนาจจิตถึงได้รุนแรงพิศดารแบบนี้ไม่เคยพบเห็นที่ไหนมาก่อน

หลวงปู่กาหลง เป็น พระภิกษุสงฆ์ที่ประพฤติดีปฏิบัติชอบมีอาคม แก่กล้ามีอำนาจวาสนาบารมี ความเข้มขลังศักดิ์สิทธิ์เป็นผู้ประกอบด้วยคุณงามความดีเป็น เนื้อนาบุญแห่งพุทธศาสนาเป็นรอยอริยะที่ ผู้มีไว้ครอบครองควรพิจารณาระลึกถึงความดี เดินตามรอยเส้น ทางความถูกต้อง มีคุณธรรม ยึดมั่นในศีลในธรรมตามแบบอย่างท่านสืบไป

หลวงปู่กาหลง ท่านได้อาพาธตั้งแต่ต้นปี พ.ศ.2552 เป็นต้นมา และได้เข้ารักษาอาการอาพาธ ซึ่งท่านได้ตรวจพบเจอ มะเร็งที่ลำคอ ต่อมาอาการของหลวงปู่ท่านก็ได้ทรุดหนักลงจนกระทั่ง ท่านได้ถึงแก่มรณภาพลงอย่างสงบเมื่อวันที่ 12 กันยายน พ.ศ.2552 ณ โรงพยาบาลเปาโล รวมสิริอายุได้ 91 ปี บวชเรียนมา 71 พรรษา หลังจากนั้นได้นำร่างของท่านมาตั้งสวดพระอภิธรรมเป็นเวลา 7 คืน และสวดศพ 100 วัน จากนั้นได้นำร่างของท่านนำบรรจุใส่โลงแก้ว ให้สาธุชนได้กราบไหว้ต่อไป